opeens gaat het zo snel! - Reisverslag uit La Enea, Panama van sylviadgh - WaarBenJij.nu opeens gaat het zo snel! - Reisverslag uit La Enea, Panama van sylviadgh - WaarBenJij.nu

opeens gaat het zo snel!

Door: Webmaster

Blijf op de hoogte en volg

15 Maart 2007 | Panama, La Enea

De laatste maand van mijn onderzoeksperiode is al een tijdje ingegaan. Raar is dat. Het voelt alsof ik nu pas de mensen echt goed leer kennen, en niet steeds het mooiere plaatje voorgeschotelt krijg. In het begin leek het alsof iedereen in het dorpje goed met elkaar op kan schieten, altijd voor elkaar klaar staat en er nooit problemen zijn. Pas nu zie ik af en toe de andere kant van het dorp. Nog steeds rustig en vriendelijk, maar niet zo super perfect als het me meestal wordt voorgeschotelt. Om meer insight te krijgen heeft tijd nodig. De tijd die ik niet heb. Maar wie weet heb ik ooit de mogelijkheid terug te komen...

Er blijven veel lastige vraagstukken over. De betekenis van armoede bijvoorbeeld. Op het eerste gezicht oogt het dorp arm: kleine huisjes met weinig faciliteiten (vaak wc/ douche delen met meerdere huizen), werk dat lichamelijk zwaar is maar ook 7 dagen per week door gaat en vrijwel geen enkele luxe. Maar de meeste mensen redden zich aardig. Zo klust iedereen wat bij, de een naait kleren, de ander maakt empanadas en de ander knipt voor 1 dollar haar. Het gezin waar ik ben verkoopt ceviche (een garnaalgerechtje hier). Tegelijkertijd maken zij gebruik van de diensten van andere dorpsbewoners. In die zin helpt men elkaar.

De situatie voor de jongeren hier verschilt heel erg, maar het is zowiezo niet makkelijk (vind ik, maar vinden zij zelf ook). Vroeger was er alleen maar een universiteit in Panama, nu zijn er ook afdelingen in het grotere dorpje in de buurt. Helaas zijn er vele afgestudeerden die geen werk vinden en uiteindelijk toch nog naar Panama moeten. Ook zijn er jongeren die halverwege moeten stoppen met studeren omdat er geen geld meer is. En dat terwijl schoolgeld ongeveer 25 dollar per jaar kost. De jongeren die naar Panama vertrekken komen vaak uit een gezin waar het economisch ietsje beter is. Sommige werken fulltime naast hun studie (voor een maandloon van meestal 150 dollar, rond de 70 uur per week....), anderen hebben het geluk niet te hoeven werken.

De situatie van de jongeren die in Panama gaan studeren kan ik me steeds beter voorstellen. In het begin was ik meestal in de stad, nu ben ik meestal hier. In het dorp is het heerlijk rustig, gezellig en zonder zorgen, in de stad is het opletten, gevaarlijker maar ook vrijer. Hier een sigaret opsteken is hetzelfde als cocaine verslaafd zijn, terwijl in de stad iedereen rookt. Hetzelfde met alcohol. Volgens de mensen in het dorp is Panama de gevaarlijkste plek in het land, want daar word je beroofd, vermoord etc. De eerste weken dat ik hier was vond ik het onzin en snapte ik niet zo goed hoe ze daarbij kwamen. Totdat ook ik op tv de nieuwsberichten ging volgen. En de kranten. De wat sensationele kranten vaak met het lijk en bloed en al op de voorpagina. Met als resultaat dat toen ik afgelopen weekend naar de stad ging me opeens een stuk minder relaxed voelde... Toen ik aankwam was het trouwens weer prima. Het is waar dat de stad steeds gevaarlijker wordt, ook al is het nog steeds niet zo erg als de andere Latijns Amerikaanse landen, maar beeld dat het een wild westen is is gelukkig een beetje overdreven.

Wat ik nu doe is veel interviews doen en proberen te begrijpen hoe het nu zit hier. Eén ding is zeker: educatie wordt enorm gerespecteerd. Zonder opleiding ben je nergens. In die zin is de Panamese jongere niet zo heel veel anders dan waar dan ook ter wereld denk ik.

Tot over al weer snel. Hoor dat het al lente begint te worden. Goed nieuws! Besito Syl

  • 19 Maart 2007 - 21:09

    Cor:

    Syllie.. moet even een berichtje plaatsen weer. Lees telkens mee en man, zo uber-jaloers. Ik weet precies hoe je de dingen aanpakt en daarom weet ik zeker dat je er zo uithaalt wat er uit te halen is. Daar ben jij echt voor weggelegd. Eerlijk gezegd ben ik persoonlijk super-blij dat je snel weer hier bent. Want weet dat je ernstig wordt gemist.. van deze zijde. Morgen sta ik bij Damien Rice, dan zal het gemis nog groter zijn. Geniet van je laatste dagen, hier wordt met open armen op je gewacht. Je bent een held, lieve Syl. Heel veel liefs!!

  • 22 Maart 2007 - 11:04

    Mirjan:

    waaat damien rice??? owhja! verdorie vergeten..
    maar nog 2 weekjes!!! drukke weekjes? of wel bijna klaar? geniet er nog maar van; hier grijs, regen, koud, saai.. xxx!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sinds begin januari ben ik in Panama om 3 maanden onderzoek te doen voor mn master antropologie. mijn onderwerp is rural youth en het leven op het platteland, en de eventuele wens voor migratie naar de steden/ buitenland.

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 175
Totaal aantal bezoekers 22429

Voorgaande reizen:

08 Januari 2007 - 06 April 2007

Mijn eerste reis

Landen bezocht: