opeens gaat het zo snel!
Door: Webmaster
15 Maart 2007 | Panama, La Enea
Er blijven veel lastige vraagstukken over. De betekenis van armoede bijvoorbeeld. Op het eerste gezicht oogt het dorp arm: kleine huisjes met weinig faciliteiten (vaak wc/ douche delen met meerdere huizen), werk dat lichamelijk zwaar is maar ook 7 dagen per week door gaat en vrijwel geen enkele luxe. Maar de meeste mensen redden zich aardig. Zo klust iedereen wat bij, de een naait kleren, de ander maakt empanadas en de ander knipt voor 1 dollar haar. Het gezin waar ik ben verkoopt ceviche (een garnaalgerechtje hier). Tegelijkertijd maken zij gebruik van de diensten van andere dorpsbewoners. In die zin helpt men elkaar.
De situatie voor de jongeren hier verschilt heel erg, maar het is zowiezo niet makkelijk (vind ik, maar vinden zij zelf ook). Vroeger was er alleen maar een universiteit in Panama, nu zijn er ook afdelingen in het grotere dorpje in de buurt. Helaas zijn er vele afgestudeerden die geen werk vinden en uiteindelijk toch nog naar Panama moeten. Ook zijn er jongeren die halverwege moeten stoppen met studeren omdat er geen geld meer is. En dat terwijl schoolgeld ongeveer 25 dollar per jaar kost. De jongeren die naar Panama vertrekken komen vaak uit een gezin waar het economisch ietsje beter is. Sommige werken fulltime naast hun studie (voor een maandloon van meestal 150 dollar, rond de 70 uur per week....), anderen hebben het geluk niet te hoeven werken.
De situatie van de jongeren die in Panama gaan studeren kan ik me steeds beter voorstellen. In het begin was ik meestal in de stad, nu ben ik meestal hier. In het dorp is het heerlijk rustig, gezellig en zonder zorgen, in de stad is het opletten, gevaarlijker maar ook vrijer. Hier een sigaret opsteken is hetzelfde als cocaine verslaafd zijn, terwijl in de stad iedereen rookt. Hetzelfde met alcohol. Volgens de mensen in het dorp is Panama de gevaarlijkste plek in het land, want daar word je beroofd, vermoord etc. De eerste weken dat ik hier was vond ik het onzin en snapte ik niet zo goed hoe ze daarbij kwamen. Totdat ook ik op tv de nieuwsberichten ging volgen. En de kranten. De wat sensationele kranten vaak met het lijk en bloed en al op de voorpagina. Met als resultaat dat toen ik afgelopen weekend naar de stad ging me opeens een stuk minder relaxed voelde... Toen ik aankwam was het trouwens weer prima. Het is waar dat de stad steeds gevaarlijker wordt, ook al is het nog steeds niet zo erg als de andere Latijns Amerikaanse landen, maar beeld dat het een wild westen is is gelukkig een beetje overdreven.
Wat ik nu doe is veel interviews doen en proberen te begrijpen hoe het nu zit hier. Eén ding is zeker: educatie wordt enorm gerespecteerd. Zonder opleiding ben je nergens. In die zin is de Panamese jongere niet zo heel veel anders dan waar dan ook ter wereld denk ik.
Tot over al weer snel. Hoor dat het al lente begint te worden. Goed nieuws! Besito Syl
-
19 Maart 2007 - 21:09
Cor:
Syllie.. moet even een berichtje plaatsen weer. Lees telkens mee en man, zo uber-jaloers. Ik weet precies hoe je de dingen aanpakt en daarom weet ik zeker dat je er zo uithaalt wat er uit te halen is. Daar ben jij echt voor weggelegd. Eerlijk gezegd ben ik persoonlijk super-blij dat je snel weer hier bent. Want weet dat je ernstig wordt gemist.. van deze zijde. Morgen sta ik bij Damien Rice, dan zal het gemis nog groter zijn. Geniet van je laatste dagen, hier wordt met open armen op je gewacht. Je bent een held, lieve Syl. Heel veel liefs!! -
22 Maart 2007 - 11:04
Mirjan:
waaat damien rice??? owhja! verdorie vergeten..
maar nog 2 weekjes!!! drukke weekjes? of wel bijna klaar? geniet er nog maar van; hier grijs, regen, koud, saai.. xxx!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley