Hét uitje van het jaar

Dat je tijdens field research niet altijd de dingen doet die je leuk vindt heb ook ik nu ondervonden....

De afgelopen 5 dagen ben ik met een groep van 75 jongeren, allemaal afkomstig uit de omgeving van het dorpje waar ik onderzoek doe, op kamp gegaan. De meeste mensen zullen denken: "Leuk! Kamperen! Gezellig!" Ik daarentegen (en de mensen die mij wat beter kennen zullen nu niet verrast zijn) heb een hekel aan kamperen, verplichte groepsactiviteiten en massa-plezier. Het allermeeste nog wel, als deze strak geplande activiteiten bestaan uit SPELLETJES!!!

Met goede moed stapte ik maandag de bus in. Bepakt en bezakt met slaapzak, luchtbedje en zaklamp maakte ik kennis met mijn toekomstige vrienden. En daar begon het al. Nog voor de bus de motor starte werd het eerste spel ingezet. Tot 23.00 uur die avond. En uiteindelijk tot vanmiddag 13.00 uur vandaag (vrijdag). Toen gisteren tijdens het kampvuur zo ongeveer alle kamp-ers in tranen waren omdat we afscheid moesten nemen, was ik waarschijnlijk de enige die vol vreugde dacht: "Eindelijk geen spelletjes meer!"

Onderzoekstechnisch was de afgelopen week uniek. Niet alleen heb ik onwijs veel jongeren gesproken, ook heb ik gezien hoe men met elkaar om gaat, wat waarden en normen zijn, en wat de do´s en don´ts zijn.
Hoewel ik de nodige ik-kan-geen-spelletje-meer-zien-en-laat-me-aub-even-5-minuten-met-rust momenten heb gehad, heb ik mezelf vaak genoeg ook op kunnen laden om "gezellig" mee te doen. Zelfs tot zo ver dat ik het enthousiasme van mijn nieuwe "vrienden" (dat was namelijk de bedoeling van het kamp, zo hecht mogelijk worden met elkaar) begreep en dat zelf ook werd. De positieve en spontaniteit van iedereen was zeker erg helpvol. En ook hier was iedereen echt onwijs lief.

Wel vind ik het niet erg om mn luchtbedje weer leeg te laten lopen en weer rustig mn gang te kunnen gaan. Toen Larisa (mn maatje hier in het dorpje en groepsleider van het kamp) net vroeg of ik zin heb om dinsdag mee te gaan naar een ander kamp heb ik toch maar gezegd dat me dat helaas, helaas niet gaat lukken....